دانش جراحی پلاستیک یکی از دستاوردهای جدید علم پزشکی بوده که به دو گروه روشی «زیبایی و ترمیمی» تقسیم شده است. سؤال محوری این مقاله دربارۀ ادلۀ فقهی عدم مشروعیت جراحی زیبایی است. پس از بررسی تمامی مستندات دال بر حرمت معلوم گردید: جراحی زیبایی موجب تغییر خلقت اولیۀ انسانی نیست، زیرا ملاک حرمت تغییر مربوط به صورتی است که از طریق خلق جدید، ضدیت با آفرینش الهی صورت گیرد و موجبات تشریع در دین فراهم آید. علاوه بر این، گروهی مصداق تغییر را خروج از فطرت و ترک دین حنیف دانسته‌اند که در هر صورت، با انجام جراحی زیبایی منافات ندارد. ادعای حرمت تغییر رنگ‌آمیزی اولیۀ انسان هم به واسطۀ انجام جراحی زیبایی صحیح نیست، زیرا مراد از «صبغۀ الهی» در آیۀ 138 سورۀ بقره، اخلاص، ایمان و اسلام است که همگی ملزم به تبعیت از آن شده‌اند تا مایۀ تفرقه در دین فراهم نشود. بنابراین، مراد از این آیه تغییر فیزیکی نیست تا جراحی زیبایی حرام باشد.
)