ارزیابی مفهوم شرب مسکربا نگرشی به مادة 264 قانون مجازات اسلامی *

نویسندگان

چکیده

قرآن کریم مسکرات را از جمله پلیدی‌ها دانسته و در کلام معصومان^ خمر مادر همۀ خبائث یاد شده است. از این‌رو، در شریعت اسلام مصرف مسکرات حرام است و شارب آن به مجازات شلاق محکوم می‌گردد. با این حال، فقیهان اسلامی دربارۀ رفتار موجب حد اتفاق نظر ندارند. برخی صرفاً شرب مسکر و برخی تناول آن را موجب حد می‌دانند. ایشان همچنین در این خصوص که آیا مصرف مسکر از راه‌هایی همانند سعوط، تزریق، تدخین و اماله موجب ثبوت حد می‌گردد یا خیر به بحث پرداخته‌اند. قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در مادۀ 264 به تبعیت از برخی فقیهان، مصرف مسکر از طریق تزریق، تدخین را موجب حد دانسته است.
در این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی، دیدگاه‌های مذکور با بررسی ادلۀ آن‌ها، ارزیابی شده و در پایان، نظریۀ تعمیم سبب حد مصرف مسکر، به هرگونه تناول (ورود خمر به شکم از راه حلق) و در طرق غیر از تناول از قبیل تزریق، ثبوت حد به شرط تحقق مستی، مطرح گردیده است.

کلیدواژه‌ها