دانش جراحی پلاستیک یکی از دستاوردهای جدید علم پزشکی بوده که به دو گروه روشی «زیبایی و ترمیمی» تقسیم شده است. سؤال محوری این مقاله دربارۀ ادلۀ فقهی و حقوقی مشروعیت جراحی ترمیمی است که بعد از بررسی مستندات آن مشخص شد: تمامی فقهای شیعه معتقد به اباحۀ نفس این عمل به سبب ادلۀ زیر هستند:
1. اخبار جواز درمان، مستلزم مشروعیت روش درمانی جراحی و به هدف ترمیم است.
2. حکم عقل به وجوب دفع ضرر، مستلزم دفع زیان بیماری‌های نیازمند به ترمیم است.
3. قاعدۀ نفی عسر و حرج، مستلزم دفع تحمل سختی بیماری‌های نیازمند به ترمیم است.
۴. وجود ضرورت، دلیل اصلی اباحۀ فعالیت‌های پزشکی (مثل جراحی ترمیمی) است.
عدم تحقق عنوان تغییر خلقت اولیه بر جراحی ترمیمی، دلیل دیگری بر جواز آن است.
)