در مسئله تعیین اوقات نمازهای یومیه، از دیرباز بین فقهای امامیه اختلاف دیدگاه وجود داشته است. یکی از این اوقات که اهمیت ویژهای دارد، وقت نماز مغرب است.
این اختلاف نظردر مبدأ وقت نماز مغرب به صورت دو قول بروز پیدا کرده است:
قول اول: مبدأیت استتار قرص.
قول دوم: مبدأیت ذهاب حمره مشرقیه.
هردو قول، قائلان بسیاری از میان قدما و متاخرین دارد.
قائلان به هر قول، روایات متعددی را برای اثبات مدعای خود برشمردهاند. در هردو طرف، روایات صحیحه و موثقه یافت میشود اما برخی روایات نیز مطرح شده است که یا ضعف دلالی دارد یا ضعف سندی، ولی به عنوان مؤید میتواند مورد استناد قرارگیرد.
اکثر قریب به اتفاق فقها، تعارض بین این دو دسته از روایات را پذیرفتهاند. اما برخی، این تعارض را بدوی دانسته و وجوه جمعی را برای رفع این تعارض بیان نمودهاند، برخی دیگر تعارض را مستقر شمرده و به ترجیح یک دسته بر دسته دیگر روی آوردهاند.