با انعقاد هر بیع، آثار و نتایج آن دامنگیر بایع و خریدار می‌شود. منشأ این تعهدات و آثار را بایستی حاکمیت اراده در انعقاد قرارداد دانست. طرفین در ضمن قرارداد ملتزم می‌شوند که کاری را انجام دهند یا از انجام فعلی خودداری کنند. از تعهد طرفین نسبت به انجام مفاد قرارداد به «مسئولیت قراردادی» تعبیر می‌شود. شرایط به‌وجود آمدن مسولیت قراردادی و طرق جبران خسارت ناشی از نقض قرارداد، از جمله مواردی است که کنوانسیون بیع بین‌المللی1980میلادی به آن‌ها پرداخته است. شرایط تحقق این مسئولیت در کنوانسیون، تا اندازه زیادی با حقوق ایران مشابهت دارد؛ لکن برخی از راه‌های جبران خسارت ناشی از نقض قرارداد که در کنوانسیون پیش‌بینی شده (مانند پرداخت بهره ثمن)، در فقه و به تبع آن، در حقوق ایران پذیرفته نیست. در این مقاله گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه‌ای و مراجعه مستقیم به منابع انجام شده و داده‌های حاصله با شیوه توصیفی ـ تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است.
شهباز قهفرخی, سجاد . (1393). مسئولیت قراردادی و راه‌های جبران خسارت آن در کنوانسیون بیع بین‌المللی، با مطالعه تطبیقی در فقه و حقوق ایران. مطالعات فقه امامیه, 93(2), 109-136.
MLA
شهباز قهفرخی, سجاد . "مسئولیت قراردادی و راه‌های جبران خسارت آن در کنوانسیون بیع بین‌المللی، با مطالعه تطبیقی در فقه و حقوق ایران", مطالعات فقه امامیه, 93, 2, 1393, 109-136.
HARVARD
شهباز قهفرخی, سجاد. (1393). 'مسئولیت قراردادی و راه‌های جبران خسارت آن در کنوانسیون بیع بین‌المللی، با مطالعه تطبیقی در فقه و حقوق ایران', مطالعات فقه امامیه, 93(2), pp. 109-136.
CHICAGO
سجاد شهباز قهفرخی, "مسئولیت قراردادی و راه‌های جبران خسارت آن در کنوانسیون بیع بین‌المللی، با مطالعه تطبیقی در فقه و حقوق ایران," مطالعات فقه امامیه, 93 2 (1393): 109-136,
VANCOUVER
شهباز قهفرخی, سجاد. مسئولیت قراردادی و راه‌های جبران خسارت آن در کنوانسیون بیع بین‌المللی، با مطالعه تطبیقی در فقه و حقوق ایران. مطالعات فقه امامیه, 1393; 93(2): 109-136.
)