قرارداد استصناع به دلیل پاسخ‌گویی به نیازهای نوین بشر، از پرکاربردترین قراردادها در بازارهای تجاری معاصر است. در «قرارداد استصناع» به مفهوم قرارداد سفارش ساخت، پیمانکار متعهد به ساخت و تحویل کالای خاصی با ویژگی‌های معین و مندرج در قراردادنامه، مطابق درخواست سفارش‌دهنده در زمان سفارش مىشود.
به طور کلی دو دیدگاه دربارۀ استصناع وجود دارد: برخی آن را عقد جایز می‌دانند که در این صورت، داشتن حق خیار فسخ مفهوم نخواهد داشت؛ زیرا در عقود جایز در هرحال، امکان برهم زدن قرارداد وجود دارد. اکثر دانشمندان اسلامی (متقدم و متأخر) مشروعیت چنین عقدى را به عنوان قرارداد لازم (بیع، اجاره، صلح، قرارداد مستقل و…)، بررسی کرده و صحت آن را تأیید نموده‌اند. تحقیق پیش‌رو با نظر به دیدگاه دوم (که اصل در هر قراردادی لزوم است، مگر دلیل خاصی بر جواز آن ارائه شود) موضوع استفاده حق خیار را در قرارداد استصناع بررسی و ثابت خواهد کرد که طرفین قرارداد، بدون دلیل حق برهم زدن آن را نخواهند داشت.
)